ေလွခြင္းေတာင္သမုိင္း

အခန္း(၁)
ေရွးလြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းရွစ္ရာေက်ာ္ခန့္က ပုဂံၿပည္၌ အေနာ္ရထာမင္းၾကီး ထီးနန္းသိမ္းပုိက္စုိးစံေတာ္မူစဥ္ ပုဂံၿပည္အနယ္နယ္အရပ္ရပ္၌ အရည္းၾကီးတုိ့၏ မစစ္မွန္ေသာအယူ၀ါဒမ်ား လႊမ္းမုိးေနခဲ့သည္။ အေနာ္ရထာမင္းၾကီးနန္းတက္လာေသာအခါ ထုိအယူ၀ါဒမ်ားကို မႏွစ္သက္ သၿဖင့္ စစ္မွန္ေသာ သာသနာကုိ ေတာင့္တလွ်က္ရွိသည္။ ထုိစဥ္ သထုံၿပည္မွ အရွင္အရဟံသည္ သာသနာၿပဳရန္ပုဂံၿပည္သုိ႔ ၾကြလာ၏ အေနာ္ရထာမင္းၾကီးသည္ ရွင္အရဟံကုိ ဖူးေတြ႔ရေသာ္ မ်ားစြာၾကည္ညိဳလွ၏ ပုဂံၿပည္၌ သာသနာၿပဳပါရန္
ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္၏ အေနာ္ရထာမင္းၾကီးသည္ ရွင္အရဟံ၏ အကူအညီၿဖင့္အရည္းၾကီးမ်ားအယူ၀ါဒ ကုိဖယ္ရွားသုတ္သင္၏။
ထုိ့အၿပင္ စစ္ေရးအရ ရွင္းလင္းသုတ္သင္ရန္ လုိအပ္ေသာေနရာမ်ားသုိ႔ ဓါးေရး-လွံေရး ကြ်မ္းက်င္ေသာ စစ္သည္သုံးက်ိပ္အား ေရြးခ်ယ္၍
အနယ္နယ္အရပ္ရပ္သုိ႔ ေစလႊတ္တာ၀န္ေပးအပ္ခဲ့ေလသည္။ ထုိသုိ႔ ေရြးခ်ယ္တာ၀န္ေပးေစလႊတ္ည့္အထဲတြင္ ရဲသီဟ ႏွင့္တုိ႔စစ္သည္ညီအစ္ကို ႏွစ္ဦးတုိ႔မွာ ရမည္းသင္းခရုိင္အတြင္း ႏွိမ္ႏွင္း တာ၀န္ေပးေစလႊတ္ၿခင္း ခံရေလသည္။ ရဲသီဟ ႏွင့္ ရဲဒိဗၺ တို့ ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးမွာ တာ၀န္ေပးသည့္အတုိင္း ရမည္းသင္းခရုိင္အတြင္း လွည့္လည္၍ မစစ္မွန္ေသာ အရည္းၾကီးတုိ့၏ အယူ၀ါဒ လႊမ္းမုိးမွု႔မ်ားအား စစ္ေသနဂၤဗ်ဴဟာနည္းမ်ားအရ လုိအပ္သလုိ နည္းအမ်ဳိးမ်ိဳးၿဖင့္ ရွင္းလင္းသုတ္သင္၍ အရည္းၾကီးတုိ႔ကုိ လူ၀တ္လဲေစၿပီးႏုိင္ငံေတာ္အတြင္း သင့္ေလွ်ာ္ေသာ အလုပ္အကုိင္မ်ားေပးကာ လုပ္ကုိင္ေစခဲ့သည္။ ရဲသီဟ ႏွင့္ ရဲဒိဗၺ တုိ႔ႏွစ္ဦးသည္ ဗုဒၶသာသနာၿပန္႔ပြားေရးအတြက္ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့သၿဖင့္ ပုဂံၿပည့္ရွင္ အေနာ္ရထာမင္းၾကီးမွ ၿမိဳ႔စားမ်ားအၿဖစ္ ေပးသနားရန္ အမိန္႔ခ်မွတ္၍အစ္ကုိၿဖစ္သူ ရဲသီဟ မွာ ရမည္းသင္းၿမိဳစားအၿဖစ္ခန္႔ အပ္ၿခင္းခံရေလသည္။
အခန္း(၂)
ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႔၏ အေနာက္ဘက္ ၾကက္ဆူအုိင္သုိက္မွ သုိက္ေစာင့္ ညီအမ ႏွစ္ေယာက္သည္ လမ္းပ်ဥ္းမနားရြာ ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာ တုိ႔၏ ၀မ္းတြင္လူ၀င္စား အမႊာညီအမအၿဖစ္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ အၾကီးမမွာ သအားၿဖဴသူၿဖစ္၍ မၿဖဴဟု အမည္ေပးၿပီး ၊ အငယ္မမွာ အသားညိဳသူၿဖစ္၍ မယ္ညိဳဟု အမည္မွည့္ ေခၚခဲ့ေလသည္ ။
ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာ တုိ႔သည္ ေစ်းေရာင္းေစ်း၀ယ္ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ၾကသူမ်ားၿဖစ္၍ ယခု က်ည္ေတာင္ေက်းရြာ၏ အေနာက္ဖက္ မနီးမေ၀းတြင္ ေခတၱတည္းခုိ၍ က်ည္ေတာင္ေက်းရြာ ႏွင္ ပါတ္၀န္းက်င္ေက်းရြာမ်ားသုိ႔ ေစ်းေရာင္းသြားေလ့ရွိၾကေလသည္။
မၿဖဴ-မညိဳ တုိ့မွာ ငယ္ရြယ္သူေလးမ်ားၿဖစ္၍ မိခင္ဖခင္မ်ား ေစ်းေရာင္းသြားရာသုိ႔ ညေနတုိင္းသြားေရာက္ၾကိဳေလ႔ရွိၾကသည္ ။
ယင္းသုိ႔ မိခင္ဖခင္မ်ား ၿပန္မလာသည့္ အခါ အၿမဲတမ္းသြားေရာက္ေမွ်ာ္ၾကည့္ခဲ့ရေသာ ရြာေလးအား " ၾကည့္ေတာင္ရြာ " ဟုေနာင္တြင္အမည္တြင္ခဲ့ေလသည္ ။ ကာလေရြ႔လ်ားလာေသာအခါ ယခု "က်ည္ေတာင္ရြာ" ဟုအမည္တြင္ခဲ့ေလသည္ ။
ထုိေနရာမွတဆင့္တုိး၍ သြားေရာက္ၿပီး မိခင္ဖခင္မ်ားအား ေခၚမွ မိခင္ဖခင္မ်ား ႏွင့္ အၿမဲေတြ႔ဆုံေနၾကရြာကေလးအား " ေခၚမရြာ"ယခု " ေခါမရြာ" ဟုအမည္တြင္ ေခၚေ၀ၚသမုဒ္ၾကေလသည္ ။
မၿဖဴ-မညိဳတုိ႔ ညီအမႏွစ္ေယာက္ အရြယ္ေရာက္လာၾကေသာအခါ ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာ တုိ့သည္ လမ္းပ်ဥ္းမနား ႏွင့္ တဆင့္ကူး၍သြားလုိက္ၿပန္လုိက္ ေရာင္း၀ယ္လုပ္ကုိင္ စားေသာက္ ေနၾကရာမွ ေရၾကည္ရာၿမက္ႏုရာၿဖစ္သည့္ ယခုက်ည္ေတာင္ရြာကေလးသုိ႔ ေၿပာင္းေရႊ႔ေနထုိင္ၾကၿပီး ေစ်းေရာင္းေစ်း၀ယ္ လုပ္ရင္းေတာင္သူလုပ္ငန္းပါတြဲဖက္ လုပ္ကုိင္စားေသာက္ၾကေလသည္။
ထုိအခ်ိန္တြင္ ေပါင္းေလာင္းၿမစ္၏ အေရွ႔ဖက္ကမ္း ေတာင္ေၿခတ၀ုိက္၌ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား စုိက္ပ်ဳိးထားေသာေကာက္ပဲ သီးႏွံမ်ားအား ဆင္ၿဖဴေတာ္သုံးစီး ရံဖန္ရံခါ ၀င္ေရာက္ဖ်က္ဆီးလ်က္ရွိသည္။၄င္းသတင္းစကားအား ပုဂံၿပည့္ရွင္ အေနာ္ရထာမင္းၾကီးထံသုိ႔နားေတာ္ေပါက္ၾကားေသာအခါ မရမေနဖမ္းဆီးရန္ မင္းမိန္႔ၿဖင့္ ရမည္းသင္းၿမိဳ႔စား ရဲသီဟ ႏွင့္ ညီၿဖစ္သူ ရဲဒိဗၺတုိ့အား တာ၀န္ေပးေစလႊတ္ရာရဲသီဟ ႏွင့္ ရဲဒိဗၺတုိ့ ညီအစ္ကုိႏွစ္ဦးသည္ က်ည္ေတာင္ရြာသုိ႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး ဆင္ၿဖဴေတာ္မ်ား၏ သတင္းကိုစုံစမ္း၍ ေပါင္းေလာင္းၿမစ္၏ အေရွ႔ဘက္ကမ္းသုိ့ကူးခါ ယခု ဆင္ၿဖဴေတာင္ဟုေခၚေသာ ေတာင္ေတာ္အနီးဇီးပင္မ်ား ၀ုိင္းရံလ်က္ေနေသာ ေနရာ၌ေခတၱစခန္းခ်ေန
ထုိင္ၾကေလသည္ ။
ယင္းကဲ့သုိ႔ ဆင္ၿဖဴေတာ္မ်ားဖမ္းဆီးရန္ ေခတၱစခန္းခ်နားခုိေနထုိင္ေသာ ဇီးပင္မ်ား၀န္းရံလွ်က္ရွိသည့္ ၄င္းေနရာေလးအား ေနာင္အခ်ိန္တြင္ ရြာတည္ေဆာက္ေသာအခါ "ဇီး၀ုိင္းရြာ" ယခု "ဇီးရုိင္းရြာ" ဟု အမည္တြင္ခဲ့ေလသည္ ။ဆက္လက္၍ ဆင္ၿဖဴေတာ္မ်ား၏ သြားလာလွုပ္ရွားမွု႔သတင္းအားစုံစမ္းရင္းလုိက္လံရွာေဖြဖမ္းဆီးရာ ဆင္ၿဖဴေတာ္မ်ားမွာ ယခုဆင္ၿဖဴေတာင္ ဟုေခၚေသာ ေတာင္ေတာ္၌ေၿမကိုခြင္း၍ ၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ဆင္ၿဖဴေတာ္မ်ား ေၿမကိုခြင္း၍ ၀င္သြားေသာတြင္းသာလွ်င္ေတြ႔ရေလသည္ ။
ယင္းကဲ့သုိ႔ ဆင္ၿဖဴေတာ္မ်ား ေၿမကိုခြင္း၍ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရာ ထုိေတာင္ေတာ္အား ယခုအခါ "ဆင္ၿဖဴေတာင္" ဟူ၍ေခၚေ၀ၚသမုဒ္ၾကေလသည္။ဆင္ၿဖဴေတာ္မ်ားေၿမကိုခြင္း၍ ေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ ဆင္ၿဖဴတြင္းမွာ ယခုအခ်ိန္ထိ အထင္အရွားရွိေနေပသည္။ ရဲသီဟႏွင့္ရဲဒိဗၺ တုိ့ညီအစ္ကို ႏွစ္ဦးသည္ ဆင္ၿဖဴေတာ္မ်ား ၿပန္လည္ထြက္လာမည္႔ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ဆုိင္းစုံစမ္းရင္း က်ည္ေတာင္ရြာေလးသုိ႔ ၿပန္လည္ေရာက္ရွိ၍ စခန္းခ်ေနထုိင္ၾကစဥ္ ဘ၀ေရစက္ေၾကာင့္ ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာ တုိ့၏ သမီးေခ်ာႏွစ္ေယာက္ၿဖစ္သည့္ မၿဖဴ- မညိဳတုိ့ႏွင့္ ရင္းႏွီး
ကြ်မ္း၀င္၍ ေမတၱာမ်ွခဲ့ၾကေလသည္ ။
ထုိအခ်ိန္တြင္ တုိင္းေရးၿပည္ေရးအေၿခအေနအရ ပုဂံၿပည့္ရွင္ အေနာ္ရထာမင္းၾကီးမွ ရဲသီဟႏွင့္ ရဲဒိဗၺ တုိ့ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္အားအၿမန္ၿပန္လာရန္ အမိန္႔ေတာ္ေရာက္ရွိ၍ ရဲသီဟ ႏွင့္ ရဲဒိဗၺ တုိ့သည္ မၿဖဴ-မညိဳအား မင္းအမိန္႔ေၾကာင့္ ၿပန္ရမည္ၿဖစ္၍ သုံးလၾကာလွ်င္ ၿပန္လာၿပီးလက္ထပ္ထိမ္းၿမွားပါမည္ဟု ကတိၿပဳကာ ပုဂံမင္းေနၿပည္ေတာ္သုိ့ၿပန္သြားၾကေလသည္။
အခန္း(၃)
ၾကက္ဆူအုိင္သုိက္မွ သုိက္နန္းရွင္မ်ားသည္ သုိက္ဆရာ၏ အႏၱရာယ္ေၾကာင့္ ေရႊေလွ ေငြေလွမ်ား ေလွာ္ခတ္၍ အေရွ႔စူးစူးအတုိင္းေနေရာင္ၿပအင္းကိုၿဖတ္ၿပီး ထြက္ခြာလာၾကရာ က်ည္ေတာင္ေက်းရြာ၏ အေနာက္ဖက္ ယခုၾကာကန္ၾကီးဟုေခၚေသာ ေရကန္သုိ့အေရာက္တြင္ ေခတၱနားေန၍ ငုတ္လွ်ဴိေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ေလသည္ ။

ယင္းသုိ႔ ေရႊေလွ ေငြေလွမ်ား ေခတၱနားေနခဲ့ေသာေနရာအား ယခုအခါ " ၾကာကန္ၾကီး" ဟု အမည္တြင္ခဲ့ေလသည္။ ၾကက္ဆူအုိင္ေက်းရြာမွ သုိက္ဆရာ ဦးကံ၀သည္ သုိက္စာအရ ဦးပဥၨင္း၀တ္၍ က်ည္ေတာင္ေက်းရြာသုိ႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး တပည့္ၿဖစ္သူေမာင္ေက်ာက္ဖားဆုိသူႏွင့္ သုိက္တူးရန္ စီစဥ္ၾကေလသည္ ။


ၾကက္ဆူအုိင္သုိက္မွ သုိက္စာ ( သုိ႔ ) ေလွခြင္းေတာင္သမုိင္း

အခန္း (၄)
က်ည္ေတာင္ရြာ အေနာက္ဖက္ ေညာင္လန္းပင္ၾကီးအနီး ဘီလူးမၾကီးေတြ႔လိမ့္မည္ ခ်ည္မန္းကြင္းစြပ္ထားေလ .........ဘီလူးမၾကီးအနီး ေရကန္တစ္ခုရွိသည္ ။ ဂါထာမႏၱာန္စုတ္က ကြ်ဲရုပ္ၾကီးေပၚလာပါလိ့မ္မည္ ။ ကြ်ဲရုပ္ၾကီးကို ခ်ည္မန္းကြင္းႏွင့္ ဖမ္းခ်ဳပ္ေဆးၾကိမ္တုန္ႏွင့္ ရြယ္ရုံသာရြယ္ပါ ။ မရုိက္ေလနဲ႔ ရုိက္ပါက ဂါထာမႏၱန္ပ်က္လိမ့္မည္ ။

ဖမ္းခ်ဳပ္ထားေသာ ကြ်ဲရုပ္ကုိ (၇) ၾကိမ္ ဂါထာမႏၱာန္ မန္းမွဳတ္ပါက ေရကန္အတြင္းမွ ေရႊသားအတိၿပီးေသာ ေလာင္းေလွတစ္စင္းေပၚလာလိမ့္မည္ ၊ ၄င္းအတြင္း၌ ေရႊၾကဳတ္ငယ္ႏွင့္ ထည့္ထားေသာ ၿပဒါးမွာ အသက္ကမၻာတည္ႏုိင္သည္ ယူင္စားသုံးပါေလ ။

အဆုိပါ သုိက္စာအရသုိက္ဆရာ ဦးကံ၀သည္ တပည့္ၿဖစ္သူေမာင္ေက်ာက္ဖားကို ေခၚသြားၿပီးဘီလူးမေက်ာက္ရုပ္ကို ဂါထာမႏၱာန္မန္းမွဳတ္ခါ ခ်ည္မန္းကြင္းႏွင့္ လည္ပင္းကုိစြပ္ထားေလသည္ ။ေရကန္ေပၚမွေန၍ ဂါထာမႏၱာန္စုတ္ေသာအခါ မၾကာမီ ကြ်ဲရုပ္ၾကီး
ေပၚလာေလသည္ ။ လည္ပင္းကုိခ်ည္မန္းကြင္းႏွင့္ စြပ္ထားၿပီး တပည့္ၿဖစ္သူအား မည္မွ်လွဳပ္လွဳပ္မရုက္ေလနဲ႔ ရြယ္ရုံသာရြယ္ဟုေဆးၾကိမ္တုန္ကုိ ေမာင္ေက်ာ္ဖားအားေပးထားကာ ေရႊသားအတိၿပီးေသာ ေလာင္းေလွေပၚလာရန္ သုိက္ဆရာက ဂါထာမႏၱာန္ စုတ္၍ေနေလသည္ ။

ဦးၿဖဳိး+ေဒၚမယ္သာတုိ့မွာ လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္သုိ႔ သမီးၿဖစ္သူ မၿဖဴ-မညိဳတုိ႔ႏွင့္ အတူလာေရာက္ၾကသည့္အခါတုိင္း ေက်ာက္ဘီလူးမရုပ္ၾကီးအား စားဦးေသာက္ဦး တင္ေၿမွာက္ေလ့ရွိၾကသည္ ။ ထုိ့ေန႔တြင္ ေက်ာက္ဘီလူးမရုပ္ၾကီးမွ ခ်ည္မန္းကြင္းၿဖဳတ္ေပးရန္

ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းေနရာ ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာ တုိ့မွာေၾကာက္ရြ႔ံေသာစိတ္ သနားဂရုနာသက္ေသာစိတ္တုိ့ၿဖင့္ အရဲစြန္႔ကာ ခ်ည္မန္းကြင္းကိုၿဖဳတ္ေပးလိုက္ရာ ေက်ာက္ဘီလူးမရုပ္ၾကီးသည္ ေနရာမွထၿပီး နင္တုိ့ကိုေက်းဇူးတင္တယ္ ၊ ငါထုိင္တဲ့ေနရာေအာက္
မွာေရႊေငြ ေက်ာက္္သံပတၱၿမားေတြအမ်ားၾကီးပဲရွိတယ္ ၊ နင္တုိ့ အကုန္ယူေတာ့ဟုေၿပာၿပီး သုိက္ဆရာမ်ားရွိသည့္ ေရကန္ဆီသုိ့လွ်င္ၿမန္ေသာ ေၿခလွမ္းမ်ားၿဖင့္ ထြက္သြားေလသည္ ။
သုိက္ဆရာ ဦးကံ၀ (ေခၚ ) ဦးပဥၨင္း၏ ဂါထာမႏၱာန္ေတာ္တုိ့ေၾကာင့္ ငုတ္လွ်ဳိးေနေသာေရႊေလွၾကီးသည္ ေရေပၚသုိ႔ ေပၚလာၿပီး ထုိအခ်ိန္တြင္ ေက်ာက္ဘီလူးမရုပ္ၾကီး အနီးသုိ႔ေရာက္ရွိလာေသာအခါ တပည့္ေက်ာ္ ေမာင္ေက်ာက္ဖားမွ ေၾကာက္စိတ္ ေဒါသစိတ္မ်ားၿဖင့္ ကြ်ဲရုပ္ၾကီးအား ေဆးၾကိမ္တုတ္ၿဖင့္ တအားၾကဳံး၍ရုိက္ရာ စူးစူး၀ါး၀ါးအသံမ်ား ဟိန္းၿပီးကြ်ဲရုပ္ၾကီးမွာေရထဲသုိ့ငုတ္လွ်ဳိေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္ ။ သုိက္ဆရာ၏ ဂါထာမႏၱာန္ေၾကာင့္ ေရေပၚေပၚလာေသာ ေရႊေလွၾကီးသည္ေရ

ကန္အလယ္မွ အေရ႔ဘက္စူးစူးရွိ ေတာင္ေတာ္ဆီသုိ့ ထြက္ခြါသြားၿပီး ၾကီးမားခုိင္မာလွသည့္ ေက်ာက္ေတာင္ၾကီးကို ခြင္း၀င္ကာငုတ္လွ်ဳိးေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္ ။
သုိက္ဆရာဦးကံ၀ (ေခၚ) ဦးပဥၹင္းႏွင့္ တပည့္ေက်ာ္ ေက်ာက္ဖားတုိ့မွာလည္း အလုိအေလွ်ာက္ ေၿမေပၚတြင္ေပ်ာ့ေခြက်သြားၿပီး အသက္ေပ်ာ္သြားၾကေလသည္ ။ေရႊေလွေငြေလွမ်ား ခြင္း၀င္ေပ်ာက္သြားသည့္ ေက်ာက္ကြဲၾကီးမွာ ေၿဖာင့္တန္းစြာ ပုိင္းၿဖတ္ထားဘိသကဲ့သုိ႔ အက်ယ္ (၃) ေပခန့္ ၊ အၿမင့္ (၂၅) ေပခန္႔ ၊ အလ်ား (၄၀) ခန္႔မွာ ယခုအခ်ိန္ထိအထင္အရွားရွိခဲေပသည္ ။

ေရွးအခါက အဆုိပါကြဲအက္ေနေသာ ေက်ာ္ကြဲၾကားက ေလမွဳတ္ထုတ္ၿခင္း ၊ အတြင္းပုိင္းသုိ႔ ေလမ်ားစုတ္ယူၿခင္းမ်ားရွိခဲ့ေၾကာင္း ၊ ထုိေက်ာက္ကြဲၾကီးထဲသုိ႔ လက္ကုိင္ပု၀ါခၾကည့္က မွဳတ္ထုတ္သည့္ေလအားေၾကာင့္ မည္သုိ႔ပင္ေအာက္သုိ႔ ပစ္ခ်ေစကာမူ

အထက္သုိ႔ၿပန္တက္လာေၾကာင္း ေလွခြင္းေတာင္တန္ခုိးၾကီးေက်ာင္း၌ ယခင္သတင္းသုံးခဲ့ေသာ ဘရေသ့ၾကီး ဦးကၠႏၵ၏ မိန္႔ဆုိေၿပာၾကားခ်က္အရ သိရွိရေပသည္။ယင္းကဲ့သုိ႔ သုိက္နန္းရွင္မ်ား ႏွင့္ ေရႊေလွေငြေလွမ်ား ခြင္း၀င္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ကိုအေၾကာင္းၿပ၍ထုိေတာင္ေတာ္အား "ေလွခြင္းေတာင္" ဟူ၍ ၄င္း -ေရႊေလွေငြေလွမ်ား ထြင္း၀င္သြားရာ ေက်ာက္ကြဲၾကီးမွာ ညီညာေၿဖာင့္တန္းစြာ
ပုိင္းၿဖတ္ေဖာက္ထားသည့္ အလားတည္ရွိေနသည္ကို အေၾကာင္းၿပ၍ "ေလွထြင္းေတာင္" ဟူ၍ ၄င္း -ေတာင္ေတာ္ႏွင္ ့ (၂)မုိင္ ပါတ္လည္အတြင္း၌ ေဆာင္းရာသီတြင္ အၿခားအရပ္ေဒသမ်ားႏွင့္ မတူထားၿခားစြာ ေလတုိက္ခတ္ၿခင္းကုိ အေၾကာင္းၿပဳ၍ "ေလတြင္းေတာင္"ဟူ၍ ၄င္း - နတ္သၾကား ၿဗဟၼာမ်ား အၿမဲေစာင့္ေရွာက္၍ ဘုရားတည္ထားကုိးကြယ္ရာေတာင္ေတာ္ အရိယာႏြယ္၀င္ သူေတာ္စင္မ်ား တ
ရားဘာ၀နာက်င့္ၾကံၾကိဳးကုတ္ အားထုတ္ရာေတာင္ေတာ္ - ထုိကဲ့သုိ႔ ထူးကဲၿမင့္ၿမတ္ေသာ ဂုဏ္ေဆာင္သည့္ ေတာင္ေတာ္ထူးေတာင္ေတာ္ၿမတ္ၿဖစ္သၿဖင့္ "ဓါတ္ေတာင္-နတ္ေတာင္" (၀ါ) "သုံးပန္လွေတာင္ေတာ္" ဟူ၍အမႊန္းတင္ေခၚေ၀ၚ သမုဒ္ၾကေလသည္။
မည္သုိ႔ပင္ၿဖစ္ေစ ဤေတာင္ေတာ္တြင္ သုိက္နန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ေရႊေလွေငြေလွမ်ား ခြင္း၀င္ခဲ့သည့္အခ်ိန္မွစ၍ သာသနာ့အလင္းေရာင္မ်ားထြင္းလင္းေပၚေပါက္ခဲ့သည္ကို အေၾကာင္းၿပ၍ "သာသနာ့အလင္းေရာင္ ေလွခြင္းေတာင္" ဟု ယေန႔တိုင္ ေခၚေ၀ၚ သမုဒ္ခဲ့ၾကေလသည္ ။